Een stukje geschiedenis over onze unieke locatie

Begin 1949 is het nieuwe schoolgebouw van de Ondergrondse VakSchool (OVS) van de ON1 in gebruik genomen naar een ontwerp van Bouwbureau van de ON1-mijn, ir. Flohil en Stevens. Bij de keuze van de bouwstijl is afgeweken van de gebruikelijke vorm van een schoolgebouw. Dit gebouw doet namelijk denken aan een oude Limburgse boerderij, een poging om de verbondenheid van het mijnbedrijf met het oorspronkelijk landbouwkarakter aan te duiden.

“Het gebouw getuigt van een zin voor schoonheid en doelmatigheid, van orde en netheid, de deugden die men in de mijnwerkers van morgen zo graag ziet verpersoonlijkt.” – tijdschrift “De Steenkool”, 1949

Na de sluiting van de mijnen heeft het pand dienst gedaan als bedrijfspand van, onder andere, GTI Installatietechniek. Nadat dit bedrijf hieruit vertrokken is heeft het een tijd leeg gestaan.
Stichting “De Mijngang” heeft het pand herontwikkeld tot een multifunctioneel gebouw voor maatschappelijke doeleinden. Wij richten ons met name op eenzame ouderen uit de omgeving en bieden dagbesteding aan in de vorm van een buurtontmoetingscentrum met, onder andere, enkele dieren en een moestuin.

Wanneer je door de hoofdingang naar binnen gaat, valt meteen de ondergrondse sfeer van een mijnbedrijf op. De zijwanden zijn opgebouwd uit steenlagen van verschillende kleur, lijkend op de lagen gesteenten ondergronds in een mijn. De bogen in de gangen, die op gelijke afstand van elkaar staan, hebben de vorm van de ondersteuning in de ondergrondse galerijen.

Aan weerszijden van de ruime binnenplaats, met in het midden de vlaggenmast, bevonden zich de werkplaats en gymnastiekzaal. Het schaftlokaal, toilet en douchecellen, verwarmde kleedkamers, bergruimten, enzovoorts waren ordelijk om deze twee belangrijke onderdelen van de opleiding heen gebouwd.

Aan de voorkant van het gebouw lagen twee ruime klaslokalen; één voor algemeen vormend onderwijs en de ander voor onderricht in de mijnbouwkunde, dubbelend als een vergaderzaal. De Limburgse kunstschilder Eugène Eggen (Ulestraten 1921 – Maastricht 2000) heeft tegen de achterwanden van deze lokalen symbolische wandschilderingen aangebracht (ca. augustus 1948) die op de mijnarbeid en de mijnwerker zijn gebaseerd, maar ook één schildering van de patroonheilige Barbara.